Beide gemeenten zijn sinds 2013 ambtelijk gefuseerd. Al jaren werd gesproken over een eventueel bestuurlijk samengaan. Dat is nu van de baan. Als een verrassing komt het besluit niet. In verkiezingsprogramma’s en uiteindelijk in het coalitieakkoord van Wassenaar werd al duidelijk dat zou worden aangekoerst op bestuurlijke zelfstandigheid. Dat geldt ook voor het coalitieakkoord van Voorschoten.

Belangrijke basis

De regionale oriëntatie van beide gemeenten is een andere. Voorschoten wil zich meer gaan richten op de Leidse regio, Wassenaar op de metropoolregio Rotterdam Den Haag. De werkorganisatie Duivenvoorde (de samenwerkende ambtenaren voor Voorschoten en Wassenaar) blijft een belangrijke basis voor beide gemeenten, benadrukken de burgemeesters Pauline Bouvy – Koene burgemeester (Voorschoten) en Frank Koen (Wassenaar) desgevraagd.

Logische samenwerkingsverbanden

‘Wel is het zo dat bij de uitvoeringstaken die voortkomen uit de afzonderlijke collegeprogramma’s gekeken wordt naar logische samenwerkingsverbanden binnen de beide regio’s. En dat kan betekenen dat in de toekomst specifieke taken voor de een of andere gemeente anders georganiseerd kunnen worden. Maar dit is een beweging die overal in bestuurlijk Nederland plaatsvindt: je moet organisatie en maatschappelijke opgaven slim aan elkaar verbinden. Ons gezamenlijk uitgangspunt is de gemeenschappelijke regeling die we met elkaar hebben en waar we de verantwoordelijkheid voor dragen.’

Bestuurscultuur

In het visiedocument ‘Wassenaar als zelfstandige gemeente in de regio’ geeft het gemeentebestuur van Wassenaar aan hoe zij als zelfstandige gemeente de toekomst tegemoet treedt. Een van de punten die in het stuk worden belicht, is de bestuurscultuur. Die is een flinke tijd verziekt geweest. ‘Als gemeentebestuur maken we ons de komende periode hard voor bestuurlijke stabiliteit en een open en transparante bestuurscultuur. Dit betekent dat we doen wat we zeggen en zeggen wat we doen. Kortom, geen gedoe, transparantie tussen de gemeentelijke bestuursorganen onderling én naar buiten toe en geen aanleiding geven tot negatieve publiciteit.’